«Χωρίς τίτλο»

Σε ένα υγρό, κρύο δωμάτιο

περικυκλωμένο από 4 τοίχους,

δυο κατά καθήκον, αστοί παντρεμένοι,

καθισμένοι σε μια πολυθρόνα και ένα κρεβάτι.

Μόνη παρηγοριά στο άσπρο,

ένας επί τοίχου κρεμάμενος-επί ξύλου κρεμάμενος.

Και ένα λιγδιασμένο εκνευριστικό ρολόι .

Το ένα απέναντι του κρεβατιού και το άλλο από πάνω.

Μερικές φορές γινότανε κανένας σεισμός

-οικογενειακός φυσικά-

Μετατοπίζοντας το σταυρό του μαρτυρίου

Και το χαζό «τικ-τακ» του ρολογιού.

«Σήκω να φτιάξεις το σταυρό»

«Σήκω να φτιάξεις το ρολόι»

Έλεγε ο ένας στον άλλο.

Η μόνη τους επικοινωνία 30 χρόνια τώρα.

Αλλά κατά τα αλλά ήταν ευτυχισμένοι.

Στον εντοιχισμένο τους αστικό γάμο.