7 Ρουμπαγιάτ και 2 Χαϊκού της πόλης

Ρουμπαγιάτ

Ι

Μέσα στο χωράφι του Αβεκίννα,

μιλώντας για ελευθερία με εμένα,

συζητώντας με τον εαυτό εν χορώ,

σε κυνικό ιαμβικό ρυθμό.

II

Στη γωνία, ήλιος, ιδρώτας στο 813,

μετά, ατέρμονη συζήτηση πάνω σε μια ταξιανθία,

στρατοί ολάκεροι από σκέψεις,

σε χαζές αλλεργίες μιας πόλης δίχως βλέψεις.

III

Πατρίδα, μνήμες σιδερένιες,

με άλλων μαζί πυρωμένες,

πατριώτης και διεθνιστής,

άνθρωπος όπου γης πατρίς.

IV

Στα βουνά του Λόρκα,

μετανάστης, miseria porca,

Αμέρικα, Αμέρικα, όλο ξερατά,

ονειρεμένη Ισπανία, βουτηγμένη στα σκατά.

V

Δυο τρία μαξιλάρια και κουβέρτες,

κάτουρο στη γωνία, άστεγοι και επαίτες,

τοπίο αστικού ρεαλισμού,

βορά στο Μολώχ του καπιταλισμού.

VI

Πίσω από την πόρτα τα κλειδιά

και αν μπει ο κλέφτης σώπα

μπας και κάνεις όνειρα,

στις πραγματικότητας το πόνεμα

VII

Κανείς, γράφει την ιστορία του σώματος του,

δεν χωρούν μοραλιστικοί ιδεαλισμοί του μυαλού του

Pater Omnipotens Aeterna Deus

η καθολική ένωση αιδοίου και πέους.

Χαϊκού

I

Πουλί έκατσε

στο τραπέζι και ήπιε

νερό πολέμου 

II

Στη φτέρνα μπότα

για μια επανάσταση

ώρα ειρήνης