Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

χάπι

Σώπα μου λες…
Σώπα
Σώπα ξημέρωσε
Και βλέπω πολυκατοικίες να ξεπηδάνε
                    Κρύβοντας τον Ήλιο με παράξενα όμορφο τρόπο, δημιουργώντας σκιές
Σκιές, τέτοιες  ώστε ο καθένας να έβλεπε  την δικιά του εικόνα
                 Όχι…  δεν με ενδιαφέρει που δεν βλέπω τον ήλιο
Συγχρόνως βουητά και κόρνες 
                  Πετάγονται στα αυτιά  σαν τραγούδια
                  Για τον καθένα μπορεί και διαφορετικό
Σταμάτα να ρωτάς
                                    τραγούδια είναι
   ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ θόρυβος
                   Να δες ο κόσμος βγαίνει
     Σε περίεργες διατάξεις και ρυθμούς
                  Αγκαλιάζοντας αμάξια και πολυκατοικίες
                                                Όμορφος   χορός
Ωραία μέρα
                  Και Ναι,  μέρα είναι
Τι όμορφα φοβιστικές είναι οι λέξεις
στο να δίνουν  στο καθετί μια δικιά τους χροιά
Όμως η αλήθεια δεν κρύβετε
                 Και το φάρμακο των λέξεων δεν διαρκεί
                 Και δεν θα μου χρυσώσω το χάπι, ξανά
 Εμείς Δεν θα σωπάσουμε
γιατί αν ήταν αυτό το ξημέρωμα η μόνη επιλογή που θα χαμε
                     είναι να κατεβάσουμε τον ήλιο
                                                                                                                            
                      Καληνύχτα                                                                                            
 Α.Δ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου